Zijn kleine kameraadje

Louis is postbode. Hij woont in een klein huisje aan de rand van de stad. Hij woont er alleen en heeft geen vrouw, en ook geen man. Hij is dol op motorrijden en heeft er een in zijn bezit  Hij leidt een regelmatig leven zonder uitspattingen. Hij is tevreden. Het vaste hoogtepunt van zijn week is als hij zijn nichtje Tirza zondagochtend ophaalt voor een ritje op de motor. Tirza is 6 jaar en de dochter van zijn zus. Louis en Tirza zijn dol op elkaar. Als zij samen een ritje maken op de motor vergeten zij alles, behalve elkaar. Ze genieten van de wind in hun haren en de zon op hun gezicht en houden een geanimeerd gesprek over hun belevenissen van de afgelopen week.

Het is zondagochtend. Louis parkeert zijn motor voor het huis van Tirza waar zij woont met haar vader en moeder. Tirza opent de voordeur en komt naar hem toegerend en geeft hem een dikke knuffel. Zijn zus en haar man komen naar hem toegelopen. Ze praten kort, want ze weten hoe graag Tirza wil rijden. Ze zit al voor Louis op de motor als hij de motor start.

Ze maken een tochtje over het platteland. Helmen zetten ze niet op. Louis rijdt voorzichtig en hij gokt erop dat ze zondagochtend geen politie tegenkomen. Rustig rijden ze langs stille weggetjes en genieten ze van het mooie weer. Dan stoppen ze bij een meertje. Louis haalt picknickspullen tevoorschijn. Aan de kant van het water spreidt hij een kleedje uit om op te zitten. Alle etenswaren zijn uitgestald als Tirza een egeltje ziet lopen. Louis ziet hem ook. Egeltjes hebben het moeilijk met de droogte, zegt hij. Hij doet een beetje van de meegenomen melk in een bakje en zet het bij de egel. Het snuitje van de egel gaat op en neer en hij beweegt zich naar de melk. Louis en Tirza kijken    er naar. Het egeltje drinkt van de melk. Zelf eten ze cake en drinken koffie en melk. Het egeltje drinkt een hele poos. Dan komt het egeltje dichter naar Louis en Tirza toe gelopen. Ik wil hem hebben, zegt Tirza, ik vind hem zo mooi en lief. Dat kan niet, zegt Louis, mensen kunnen geen egeltjes houden, ze leven in het wild. Hij gaat even liggen en sluit zijn ogen. Tirza is teleurgesteld. Ze wil een huisdier. Haar ouders maken ook bij elk voorstel een bezwaar. Dan gaat ze ook liggen en sluit haar ogen. Het egeltje wandelt verder. Als Louis en Tirza weer zitten zien zij hem niet meer. Wat jammer nou, zegt Tirza. Zie je wel, zegt Louis, hij zoekt zijn eigen weg in de natuur. Hij stopt de picknickspullen weg en zij vervolgen hun tocht op de motor. Tirza vergeet het egeltje totdat ze die avond in bed stapt en erover vertelt aan haar moeder. Egeltjes leven in het wild, zegt haar moeder. Ja, dat weet ik, zegt Tirza en ze gaat slapen. Wat een zoet kind.

Sara Smeets