Wouter

Wouter liep onder de ladder van de glazenwasser door. Hij was niet bijgelovig, en had de neiging voor zichzelf te bevestigen dat het allemaal dikke onzin was. De glazenwasser begon provocerend te schudden op zijn ladder, maar hij negeerde dat. Hij moest naar de dokter voor zijn opgezwollen voet, en was al te laat vertrokken. Het lopen op één blote voet beviel hem slecht. De voet stak, en de straatstenen waren ijskoud onder zijn kloppende rode voetzool. De tegenligger met een arm in een mitella en een been in het loopgips zette dat weer wat in perspectief.

“Wat een joekel.” zei de huisarts. Bent u misschien ergens allergisch voor?”

“Blijkbaar voor een wespesteek, mijn eerste…” zei Wouter. “Eerst prikte het alleen, na een kwartier was hij behoorlijk opgezet.”

Nadat de arts hem een recept had gegeven, stond hij een half uur in de rij bij de nieuwe apotheek, waar ze blijkbaar erg graag samenwerkten. Hij onderbrak het parlando tussen de twee dames, dat geheel uit koetjes en kalfjes bestond. En keek demonstratief op zijn horloge… Het was al bijna half een, bijna tijd om Fien van school te halen.

Marc

(Snelschrijven met ladder, dokter, perspectief en parlando)