Telegraaf

De hoogstaande zon wierp de bescheiden schaduw van een paard op het hete woestijnzand. Het dier zakte diep door zijn benen en zijn kop hing laag, dicht bij het zand. Zijn berijder zat stoïcijns in het zadel. Zijn rug was recht en zijn onderlichaam bewoog verend met het ritme van het paard mee. Geeuwend bracht Michael, want zo heette hij, zijn hand naar zijn hoed. Hij verzette de hoed iets naar voren, zodat de grote rand zijn ogen afschermde van de felle zon.

In de verte doemden de contouren van het stadje op. Eindelijk meer actie in het vooruitzicht. Nu zou het er op aankomen. Zouden ze daar die hypermoderne uitvinding, de telegraaf, al aangelegd hebben? In dat geval zouden ze weten wie hij was en waarvoor hij kwam, en dat kon hij niet gebruiken. Hij had behoefte aan een bad, een goed maal en een verse prostituee. Verder had hij een schuilplaats voor een paar dagen nodig in de anonimiteit. Nu maar hopen dat hij niet uitgedaagd werd door één van de plaatselijke cowboys of een andere gringo. Een goed vuurgevecht ging hij namelijk nooit uit de weg, maar het plaatste je meteen zo in de belangstelling.

Even gingen zijn gedachten uit naar Jesse, die nu misschien op dezelfde manier en met dezelfde gedachtegang een stadje naderde. Een golf van bezorgdheid sloeg hem op de keel, en meteen daarna verwierp Michael deze zorgen. Jesse was als een broer voor hem, maar het vak waarvoor beide mannen gekozen hadden bood geen ruimte voor zorgen, als je je zorgen maakte dan kon je er beter meteen mee ophouden.

De contouren van het stadje werden scherper, de hoofdstraat was duidelijk zichtbaar, met aan weerskanten de houten gebouwen. Verlekkerd likte Michael aan zijn lippen. Het was lang geleden dat hij in een saloon een Jack Daniels achterovergeslagen had, en het was ook lang geleden dat hij de zachte huid van een vrouw tegen de zijne gevoeld had. Nu maar hopen dat ze in Desert’s County een fatsoenlijk bordeel hadden.

Zijn goud zouden ze wel accepteren. Iedereen sprak immers de taal van het geld. Maar of ze geen vraagtekens zouden zetten bij de herkomst, wist hij niet. Cowboys waren niet gewoon met goud te betalen, die betaalden doorgaans met zilver. En voor een cowboy moest hij doorgaan. Daarmee stond of viel het succes van de hele verdere operatie.

Jeroen van Werkhoven