Spullen wegbrengen

Met een tas vol oude boeken en nog een vol oude dvd’s fietste ik naar de kringloop. Het zonnetje scheen waterig door de wolken. Het was niet druk op de weg. De afgelopen tijd had ik alles dat ik gelezen, dan wel gekeken had verzameld in een grote verhuisdoos. En weer had ik bijna mijn fietssleutel in de gauwigheid in een tas gedaan in plaats van in mijn jaszak. Een charmante jonge vrouw met rood haar nam het allemaal in ontvangst. Onderweg naar huis fietste ik langs een volkstuinencomplexje. Waar opgewekte vijftigplussers flink aan het werk waren. Ik keek er even naar en trapte verder, verbaasd dat een zonnebloem zo hoog kon groeien. Net op tijd dacht ik eraan om afwastabletten en wasmiddel te kopen bij de supermarkt om de hoek. Fijn dacht ik, dan hoef ik morgen de deur niet uit, met zware regen voorspeld. In het parkje vlakbij waren twee bleke meisjes aan het ballen. Iedere keer bal tegen de muur, dan overspelen en weer tegen de muur. Ze hadden veel plezier zo samen, ondanks hun monotone spelletje. Iemand had met een dikke stift ogen op de muur getekend. Ik vond ze wel mooi. Het zag er uit als het begin van een mooie tekening.

Marc