Poes

9 nov, 2015 | Snelschrijven, Wim

Wat ben ik blij dat poes niet groter is. Had ze liever nog veel kleiner gehad, maar dan had ze nóg van die scherpe klauwen. Ze haken als naalden aan je kleren, aan je vel. En dan die bloeddorstige tanden nog eens! Veel mensen, tenminste veel vrouwen en gezinnen, hebben een poes, minstens één. Er zijn misschien wel vier miljoen poezen in Nederland alleen al, geschat. Overal sluipen ze, gluipen ze, verstoppen ze zich, slobberen of vechten ze en als het eindelijk donker is gluren ze nog met van die groene lampjes naar je. Wie ze liefheeft mag het zeggen. Wat heb je met een poes te winnen? Je raakt er de muizen mee kwijt. Maar veel, veel mensen hebben er een of meer om te aaien en geaaid te worden. Desmond Morris schrijft dat ze niet aaien maar hun geur op jou uitstrijken als ze je willen zeggen: jij hoort tot mijn domein. Ze aaien dus niet maar ze palmen in. Ze doen het natuurlijk wel als ze je mogen maar dat wil zeggen dat je hun alles geeft wat ze willen en dat ze zich veilig bij je voelen. Want het is hún gebied. Zo word je getekend als dienaar. Alle vogelpoten horen ook tot hun gebied, het jachtgebied, en verder doet de heer of vrouwe van het domein de hele dag aan flierefluiten.

Wim

Snelstukje: woensdag 4 nov. ’15, met poes – winnen – vogelpoot – flierefluiten

Snelstukje is acht minuten doorschrijven met verplicht gebruik van enkele willekeurige woorden, waarvan er elke twee minuten een bijkomt

Uw commentaar verschijnt niet automatisch, maar wordt beoordeeld door de redactie…