Mijn terugval
Goh! U heeft zowaar een sofa, dokter. Prachtig, en echt leer. Ik hou van leer. Mm… Het spijt me, ik dwaal af… Ik ben bekend met psychoses. En dat probleem heb ik al dertien jaar. Toen ik achttien was – en ik ben nu vijfendertig – had ik van die wazige vrienden – u kent dat soort wel hè? – Dat graag een jointje rookt, nog liever drie op een avond. Ik wilde nooit meedoen, en ze daagden me uit. Na drie maanden klieren, tergen, uitdagen ben ik gezwicht. Want ik wilde ze niet kwijt. Alles om me heen – mijn huis, mijn familie, mijn werk – was saai! Dodelijk saai voor mijn gevoel. Behalve zij. Dus ik nam een haal, nog een, benauwend en vies, dokter, alsof je een kamerplant in een vloeitje hebt, waar je de hens in steekt, en er vervolgens aan lurkt. Daarna viel dat weg, en ik zag kabouters, aliens, kleuren, mooie vrouwen. En voelde me drie meter lang, sterk! Sinds die dag rookte ik ieder weekend een paar jointjes. Recreatiéf, weet u wel, onder controle, het gaf me ontspanning en kleur aan mijn leven. – Mag die muziek uit!? – Eh, dat probleem, ja. Maar toen ik ongeveer vier jaar later problemen kreeg met mijn beste vriend, omdat hij aanpapte met mijn vriendin, heb ik hem te grazen genomen. Hij was à-pe-zat. En lag te snurken in de tuin. Dus ik heb zijn tas gejat, en hem zijn broek uitgetrokken en zijn shirt. Hij lag al buiten, septemberavond, vrij koud, hoppa! Deur op slot, licht beneden uit, alsof er niemand thuis was. Boven gekomen – achterkant van het huis, dat varken lag in de voortuin. -Schreeuw niet zo tegen me! – Sorry, beetje psychotisch – heb ik alle vijf de joints opgerookt uit zijn tas. Maar dit was andere koek. Hallucinaties, veel mooier dan de gewone. Een vreetkick… had ik nooit gehad, nu wel. Iedere keer als die andere op was, stak ik de andere op. Toen ik op de klok keek, was het zes uur later, en had ik de vloer ondergekotst. -Kijk niet zo eng naar me! – Maar er was iets goed mis, na een nacht slapen, met nachtmerries en wakker liggen met onsamenhangende gedachten, bleef de wereld om me heen tollen. Ik heb geen joint meer aangeraakt en alcohol dronk ik al amper. – Ik val! Help! – … Uw collega de Vries heeft me uitstekend geholpen, maar op een zwak moment, heb ik toch weer een joint gerookt. “Maakt afwerende bewegingen” En nu ben ik terug bij af. – Af! Rothond! – Kunt u me helpen, alstublieft?…
Marc
Uw commentaar verschijnt niet automatisch, maar wordt beoordeeld door de redactie…