Late liefde

In haar onderbroek kroop ze bij me. Ik gaf haar een slaperige knuffel, en zakte meteen weg in een diepe slaap. Ik schrok wakker toen ze het laken van me aftrok. Ze sliep als een roos. Met het laken om haar romp en bovenbenen gerold. Ik had me hier meer van voorgesteld. Als pubermeisje was ze onbenaderbaar geweest. En ze stootte me ook wel een beetje af, zo braaf – zo ongeveer heilig. Twee maanden geleden kwam ik haar weer tegen op de markt. Ik met visfilet, zij met tomaten. En ze had wel een idee om daar samen van te genieten, zei ze. Ik had haar een boeket gegeven, die avond, waarvan ze een tulpje in haar knoopsgat had gedaan. En sinds die dag “hoorden we bij elkaar”. En soms was dat best fijn. Maar dat platonische gedoe hè, dat jeukte.

Marc