Hopend op een wonder

Hopend op een wonder

Hij zat in zijn kleine, rommelige huiskamer. De hond lag luid te snurken op het tapijt. En hij dacht aan Betty. Ze zou aan een nieuwe serie chemokuren beginnen. Hij hoopte op een wonder. Hij zou haar vrijdag wel gaan opzoeken. Met kandijkoek in zijn tas, daar hield ze van. Hij keek naar een foto van haar. Betty de eeuwige optimiste zag er op die foto een stuk minder breekbaar uit. Een opgewekte vrouw aan een flipperkast. Ze keek alsof ze net haar score of de topscore had verbeterd. Hij hoorde een doffe zucht naast hem en voelde de snuit van de nieuwsgierige hond tegen zijn knie.

“Ja, we gaan lopen.” Onderweg kwam hij zijn vaste automonteur nog tegen.

“Ja Betty, die ken ik nog wel…” Na een kort gesprekje ging hij weer naar huis. De hond merkte dat hij afweziger was dan gewoonlijk, dat was duidelijk. Wat zou hij gaan koken? Hij had even geen idee.

(Snelschrijfstukje -> wonder, kandijkoek, flipperkast, automonteur)

Marc