Grote klus in zicht

“Er was eens… koffie!” zei de architect tegen zichzelf – en de hond – in zijn luxe keuken. Hij zou morgen beginnen aan een grootschalig project. Een winkelcentrum met appartementen erboven. Hij at zijn toast met kaas en dronk de sterke koffie.  De oude hond legde demonstratief zijn grijze snuit op zijn knie.

“Ja, we gaan wandelen.” Hij voelde zich fris en klaar voor het opstarten van de klus. Zijn laptop aan de lader, zijn pak hing al klaar. En zijn e-bike had een volle accu. Hij genoot van de wandeling met zijn hond, die iedere kans op socialisatie met de andere honden, en een verdwaalde kat, niet liet liggen. Zijn telefoon bliepte, als teken van een nieuwe e-mail.

“De documenten komen helaas later.” zei het vlugschrift. Het was van de aannemer. Hij zette geïrriteerd het ding uit en zette met zwarte pen een vraagteken op het vak van morgen in zijn agenda. Dit was vaker gebeurd. Hier ging hij werk van maken… stel prutsers!… gelukkig had hij een prima coach om niet te lang over zo iets te piekeren. Boris wilde met hem rennen, en die kreeg altijd zijn zin met zijn puppyblik.

Marc

Snelschrijven met er was eens, grootschalig, demonstratief, pen en iets