Flamingo en vleermuis

Flamingo liep naar het hoekje van haar vriend Vleermuis. Het was een frisse maar droge herfstdag.

“Vleer? Ben je thuis?” In de boomkruin kwam een zwart plekje tevoorschijn.

“Dag Mingo!” riep Vleermuis enthousiast naar beneden.

“Ik heb geprobeerd wat te schrijven, maar het kwam neer op transpiratie en proppen papier.” zei Flamingo.

“Oh ja, de schrijfwedstrijd….” zei Vleermuis. “Die verloopt over zes dagen.” Vleermuis had niks geschreven. Hij had er niet aan gedacht. Hij was ook al te druk geweest met vliegoefeningen, om sneller en behendiger op muggen te jagen bij de vijver.

“Ik weet wel iets.” zei Flamingo. “Als we woorden in een doos doen, en daarna acht minuten gaan schrijven met vier of vijf getrokken woorden?”

“Ja,” zei Vleermuis. “Dan hebben we een beginnetje om aan verder te schrijven.”

En zo geschiedde. Toen ze eenmaal bezig waren, hadden ze zo een beginnetje geschreven, en binnen vier dagen konden ze ieder een verhaal inzenden.

Marc