Felix

Anton checkte zijn e-mail. Er was een asielkat die voldeed aan de filters die hij had ingesteld. Hij was matig enthousiast daarover, de filters waren nogal vaag en ruim. Wat een leuk beestje om te zien, dacht hij. Streep… hoe verzin je het om je kat zo te noemen. Hij las de beschrijving en werd al enthousiast. Kan prima een dag alleen zijn, is een klein huis gewend, geen buitenkat. Hij belde het asiel om wat vragen te stellen. Een man met een Vlaams accent, die zich voorstelde als Xavier, beantwoordde die welwillend. Op zaterdag kon hij komen kijken.

Die zaterdag pakte hij de trein. Hij wist al dat het diertje in zijn vijfjarige leven al aardig wat tegenslag had gehad en dat het een stevig doorzettingsvermogen had getoond. In het asiel zag hij pas goed waarom hij Streep heette. En hij voelde meteen een klik. Hij had alleen nog geen nieuwe naam, maar dat kwam wel. Toen hij thuiskwam zonder Streep – die nog ingeënt moest worden, en de papieren waren nog niet helemaal rond, en het was al bijna nieuwjaar – keek hij op de website. Gewoon om de foto met “Gereserveerd” nog te zien. Tot gauw… Felix?

Marc

Snelschrijven met streep, Xavier, doorzettingsvermogen en nieuwjaar.