Eindelijk vakantie

Ze reden de autobahn op. Het was 9 uur en de zon stond al hoog aan de hemel. Hans zette zijn zonnebril op en haalde een trage vrachtwagen in. Eindelijk vakantie. Zijn vriendin Sabine zette de radio zachtjes aan. Vandaag gingen ze naar het strand. Bij een wegrestaurant bestelde hij een kop thee en zij een kopje koffie.

“Sorry maar de appeltaart is op.” zei de serveerster schroomvallig.

“Dan maar geen taart.” verzuchtte Sabine gelaten. Na deze stop reden ze verkwikt verder, met instrumentale muziek de zon tegemoet. Hans dacht al niet meer aan de bureaucratie van zijn saaie baantje.

Schrijven met “Silberstreif” van Michael Rother en de woorden thee, kopje koffie, schroomvallig en bureaucratie.

Marc