De verkiezingen van 2017.

Gerard pakt zijn tas en doet zijn stempas en de krant erin. Die krant leest hij in de trein, want hij is laat. Hij fietst naar het station, parkeert zijn fiets en rent op een drafje naar het spoor want de trein is al in aantocht. Het is nog vroeg en werkend en studerend Nederland is flink aanwezig. In de trein heeft hij een zitplekje en hij pakt meteen zijn krantje. Aandacht besteden aan zijn medereizigers doet hij niet, daar heeft hij vanmorgen geen zin in. Eigenlijk vindt hij dat hij dat wel moet doen om onder andere zo een kleine bijdrage te leveren aan een vriendelijke en menselijke samenleving. Maar soms zakt hem de moed in de schoenen als iedereen om hem heen bezig is met telefoon, tablet, laptop, boek of krant. Van gezellig samen in de trein, is dikwijls geen sprake meer. Of was het vóór de opkomst van deze draagbare communicatiemiddelen al net zo beroerd gesteld met het contact met onbekenden maken in de trein? Gerard is 54 jaar dus hij heeft de overgang naar het digitale tijdperk bewust meegemaakt. Hij vindt dat vooral jongeren overmatig veel met hun telefoon bezig zijn. Hij meent dat zij vaak om zich heen kijken en hem aankijken alsof zij een film zien. Ze bekijken de wereld om zich heen alsof er een scherm tussen zit, zo ervaart Gerard dat soms. Maar niet elke jongere is hetzelfde en er zal nuance in zitten.

Vandaag gaat Nederland stemmen en zowaar wordt er wat meer gepraat in de trein als anders. Zou het met de verkiezingen te maken hebben? Ja, er wordt gepraat over de lijststrekkers en hun strijd om de stemmers.Verheugd stopt Gerard zijn krant weg en luistert naar de gesprekken om hem heen. Misschien kan hij nog wat inspiratie opdoen voor in het stemhokje waar hij is. Hij is tot op de dag van vandaag een zwevende kiezer. Hij zweeft tussen Groen Links en de Partij voor de Dieren. De twee jongens die voor hem zitten praten over hetzelfde dilemma. De ene jongen zegt dat hij vindt dat het hele economische systeem op de schop moet en dat hij daarom neigt naar Marianne Thieme. De andere jongen wil graag op een grotere linkse partij stemmen, zoals Groen Links. Gerard mengt zich niet in het gesprek. Hij geniet er liever in stilte van. Bovendien moet hij spoedig uitstappen. Hij wenst de jongens succes met stemmen en staat op.

De conversatie tussen de twee jongens heeft hem geïnspireerd en na deze treinreis zweeft hij niet meer. Hij weet het nu. We moeten af van het hele economische systeem van meer en meer. De menselijke maat moet terug, zorg voor de kwetsbaarsten, de dieren, het milieu en de aarde denkt hij bij zichzelf. Hij besluit niet strategisch te gaan stemmen maar met zijn hart, voor zijn idealen.

Gerard nadert het stembureau in vrolijke stemming. Het is al druk er heerst een verwachtingsvolle sfeer. Er valt veel te kiezen. In het hokje is hij snel klaar en staat hij weer voor het stembureau. Hij is tevreden over zijn stem en hij gaat genieten van deze zonovergoten dag van één van de eerste lentedagen van het jaar 2017.

Sara