De tantaluskwelling

29 okt, 2018 | Overig, Theo Kleeven

De tantaluskwelling.

Wij allemaal worden in het dagelijkse leven weleens geconfronteerd met de “zoveelste poging”. In ons achterhoofd hebben we dan weer het gevoel: Het zal wel weer niet lukken. Is dit nu echt de laatste keer?

Deze zoveelste poging kan zich in verschillende situaties voordoen. Hieronder enkele voorbeelden. Deze kunnen uiteraard nog door vele andere worden aangevuld.

  • Bij de sportman. Hij wil zijn record nu eindelijk eens verbeteren.
  • Bij de persoon, die op dieet is. Hij wil nu eindelijk eens een paar kilo afvallen.
  • Bij de persoon, die wil stoppen met roken. Hopelijk gaat het nu eindelijk lukken.
  • Bij de gokker. Hij wil nu eindelijk eens een keer een prijs winnen.
  • Bij iemand, die alweer opgaat voor het rijexamen. Zal ik nu eindelijk slagen?
  • Bij de sollicitant. Is dit de laatste keer, dat ik moet schrijven? Zal ik nu eindelijk worden aangenomen?

Na verloop van tijd – meestal na langere tijd – gaat het erop lijken, dat alle moeite, die je doet, wordt beloond met een zogenaamde “tantaluskwelling.” Het ideaal of het doel, dat je wilt bereiken, is niet haalbaar of in elk geval nooit te bereiken.

Gelukkig is het in de meeste gevallen slechts schijn. Je moet vele pogingen ondernemen, maar uiteindelijk slaag je dan toch wel. De aanhouder wint.

In  mijn eigen levensgeschiedenis heeft het ook een rol gespeeld. Mijn ervaringen hebben vooral betrekking op het solliciteren naar een baan. De uitslag stond praktisch altijd bij voorbaat al vast. Het solliciteren ging bij mij ook meer en meer op een “tantaluskwelling” lijken.

Als alternatief voor de reguliere arbeidsmarkt was ik aangewezen op diverse vormen van vrijwilligerswerk ( musea, zorginstellingen etc.), op de WSW (Wet Sociale Werkvoorziening) en op banen als postbode en krantenbezorger.

Het zoeken naar een baan is voor mij dus toch geen “tantaluskwelling” gebleven.

Ter verduidelijking:

De “tantaluskwelling” is een uitdrukking ontleend aan de Griekse Mythologie. Tantalus is een zoon van Oppergod Zeus en de Oceanic Pluto, die door het doden van zijn zoon Pelops door de goden tot een straf in de Onderwereld werd veroordeeld. Deze straf was een eeuwige dorst en honger. Tot zijn kin in het water staande kon hij niet drinken, omdat het water telkens wegzakte. Ook kon hij niet eten. Er hing weliswaar altijd een tak met rijpe vruchten boven zijn hoofd, maar hij kon ze niet plukken, omdat de wind de tak telkens wegblies.

De symbolische betekenis:

Deze kwelling staat dus voor “een ideaal, dat altijd onbereikbaar is”.

 

Theo Kleeven

Uw commentaar verschijnt niet automatisch, maar wordt beoordeeld door de redactie…