De lusteloze leeuw

Anton kwam uiterst sloom uit zijn bed. De afvalronde zou vroeg zijn vandaag. Om die niet te missen had hij zijn wekker om zeven uur gezet. Zo vroeg opstaan voelde als een prestatie. Mompelend zette hij zijn koffiezetter aan en zette zijn favoriete plaatje voor de ochtend, met zachte gitaarmuziek op. Dook groggy onder de douche, waste zijn haar per ongeluk met zijn nieuwe douchegel met die heerlijke mannengeur en waste – toen hij toch al vaag bezig was – zijn lijf met de shampoo van het basismerk. Die rook ook lekker vond hij. Het was de Dag van de Leeuw, las hij in de krant, wat hij zich daar nou bij voor moest stellen?

“De lusteloze leeuw.”, zei hij in zichzelf, in Suske en Wiske-alliteratie. En krabde zichzelf met zijn wijsvinger op het hoofd. Na een rustig ontbijt – omdat hij zo vroeg was opgestaan had hij alle tijd – pakte hij de vuilniszakken en zette ze beneden. Tijd voor koffie. Hij voelde eigenlijk wel voor een dutje, maar dat was een slecht idee.

Marc

(Snelschrijven met prestatie, gitaarmuziek, leeuw en wijsvinger)