De egel.

De egel.

Ik kom lekker online, dacht de egel, want snuf-snuf deze gekke groep zet mij erop en ik zit al in één verhaal! Hiephoi, snuf-snuf. Dat gesnuf is niks hoor, onliners, dat doe ik omdat ik niet anders kan. Maar wat zal ik nu mee gaan maken, nu ik in een verhaal zit?!

‘Nou, dat zal ik je zeggen egel’, sprak de grote man, ‘dat verhaal loopt niet zo best af waarschijnlijk. Of je steekt de snelweg over, omdat je achter de vrouwtjes aanzit en dus niet meer uitkijkt. Gevolg: je komt onder een auto en bent dood. Snuf-snuf is dan wel het juiste geluid; maar vooruit, het kan ook anders: misschien komt er wel net een supergoede fotograaf langs die een schitterende kiek van jou maakt en hem plaatst op een heel groot bord langs de snelweg. Jij wordt dan de bekendste egel van het hele land.’

De grote man was blij dat hij de egel een beetje gerust kon stellen en hem wat kon afleiden van de vrouwtjes.

De egel begon te glimmen. Beroemd worden, was zijn grootste wens. Nu was hij dat in egelland, maar dat was nog niet genoeg. Snuf-snuf, ik word beroemd, ik ga online en de mensen zullen me geweldig vinden.

Sara