De aardbeving

Henk en Hermien wonen als getrouwd echtpaar al twintig jaar in Groningen en wel in Winschoten. Ze hebben twee kinderen. Ze hebben een mooi huis aan de “Oude Gracht”, een moderne niet al te drukke straat.

Zoals zoveel plaatsen in Groningen, zo kent Winschoten al enkele jaren het probleem van de lichte aardschokken. Dit is veroorzaakt door de gaswinning, c.q. het boren naar aardgas. De exploitatie, veroorzaakt door deze bedrijfstak, heeft de bewoners van de provincie Groningen reeds herhaaldelijk last bezorgd. Er hebben zich lichte aardschokken voorgedaan.

De score op de “Schaal van Richter” is weliswaar niet hoog, maar baart de mensen toch wel zorgen. Er vallen weliswaar geen doden of gewonden en ook wordt er geen noemenswaardige schade aangericht, maar toch worden de trillingen wel gevoeld. In de huiskamers gaat het meubilair wat schuiven, schilderijen aan de muren beginnen te slingeren en vazen en beeldjes vallen van de kasten. Veel mensen worden ook in hun slaap verrast door onaangename trillingen en worden zo van hun nachtrust beroofd.

Het probleem heeft intussen de landelijke politiek bereikt. Het Ministerie van Economische Zaken in Den Haag is overstroomd met klachten en daarin voert de eis “stopzetting van de aardgaswinning in Groningen” de boventoon. Minister Kamp en zijn opvolgers uit het kabinet Rutte zijn herhaaldelijk in verschillende plaatsen in Groningen op bezoek geweest om zich persoonlijk van de situatie op de hoogte te stellen en een luisterend oor uit te steken naar de klachten van de mensen.

De politiek heeft echter altijd het laatste woord en stelt dat vanwege de grote voorraad aardgas en daaraan gekoppeld de goedkope prijzen de aardgaswinning voor de Nederlandse economie en huishoudens noodzakelijk is.

Henk en Hermien zijn geabonneerd op het AD ( Algemeen Dagblad). In het magazine van de zaterdageditie van 14/15 april 2018 jl., getiteld “Stug Doorpuzzelen” heeft een artikel c.q. bijdrage gestaan over het werk van Jan van Haasteren, de grote schilder en maker van legpuzzels, i.v.m. een expositie over zijn werk in het Anton Pieck Museum te Hattem.

Zij beiden zijn vooral getroffen door het straatbeeld, waarin alles door elkaar is gekomen: Auto’s, (brom)fietsen, kinderwagens, meubilair enz.

Henk opperde aan Hermien: “Wat zou er toch gebeurd zijn? Zou er een zware storm zijn geweest of misschien wel een aardbeving? Wie weet?”

Hermien antwoordde: ” Ik houd het op een zware aardbeving. Maar wees gerust, het is een tekening van een kunstenaar, c.q. tekenaar. In deze tekening zet hij de wereld op zijn kop. Zou het bij ons tot een ierts zwaardere aardbeving komen, dan valt die in het niet bij wat we op die tekening zien. We kunnen dan in elk geval gerust thuis blijven en ook gerust de straat op gaan. We wonen immers in Nederland en de aardbevingen hier zijn op geen stukken na te vergelijken met die zoals die bijvoorbeeld voorkomen in St. Francisco, Griekenland, Iran, Japan of Indonesie.

Theo Kleeven