door webwerk101 | nov 4, 2019 | Gedicht, Sara Smeets
Ik lees het boek door elkaarOnlogischLeer ik het kennenop mijn eigen manierBen ik niet meer bangvoor het boek Vlinder vliegende bloemwat een gelukdat jij je laat zienGetekende vleugelsPrachtig mooiZomaar een kado Concentratie en inspiratie Lelie zwijgende...
door webwerk101 | okt 28, 2019 | Gedicht, Sara Smeets
In de wachtkamer van de dokterkomt een zware hoest voorbijkan het nog zwaarderkan het nog dieperdadelijk hoeft de dokter er niet meer bij lucht vol roetuitlaten van auto’s en industriebelagen onstot in cellen en huiskamer kanker exceem astmahartinfarct stress zijn wij...
door webwerk101 | sep 9, 2019 | Overig, Sara Smeets
Louis is postbode. Hij woont in een klein huisje aan de rand van de stad. Hij woont er alleen en heeft geen vrouw, en ook geen man. Hij is dol op motorrijden en heeft er een in zijn bezit Hij leidt een regelmatig leven zonder uitspattingen. Hij is tevreden. Het vaste...
door webwerk101 | sep 17, 2018 | Levensverhaal, Sara Smeets
Er bestaat geen medicijn, tegen oud en eenzaam zijn. Deze zin tuimelt heen en weer door het hoofd van de 90-jarige Heleen. Een zin uit een lied van Herman van Veen. Heleen is oud en eenzaam, kinderen heeft ze niet en het meerendeel van haar vrienden en bekenden zijn...
door webwerk101 | jul 2, 2018 | Overig, Sara Smeets
Snel kachelt het egeltje naar de overkant van het gazon, waar twee andere egeltjes zich koesteren in de zon. “Heeft één van jullie mijn ziel gezien?”, vraagt hij hen zonder introductie en reserve. De twee egeltjes verstillen en hun bekjes vallen open. “Maar”, stottert...
door webwerk101 | jun 25, 2018 | Avontuur, Sara Smeets
De egel. Ik kom lekker online, dacht de egel, want snuf-snuf deze gekke groep zet mij erop en ik zit al in één verhaal! Hiephoi, snuf-snuf. Dat gesnuf is niks hoor, onliners, dat doe ik omdat ik niet anders kan. Maar wat zal ik nu mee gaan maken, nu ik in een...
Recente reacties