door webwerk101 | dec 12, 2022 | Jeroen van Werkhoven
Prinsessestraat Een paar raven kuieren op hun dooie gemak achter me aan, als ik de hoek omsla en meteen oog in oog sta met dat vertrouwde huis in de Prinsessestraat in Arnhem. De kleuren van de stenen zijn valer en het pand lijkt wel kleiner. De magie is verdwenen....
door webwerk101 | jun 27, 2022 | Jeroen van Werkhoven
2022 Het was niet zozeer wat er op televise te zien was, het ging meer om de beelden die achterwege bleven. Beelden van kapotgeschoten steden en dromen, beelden van een land dat zuchtte onder de waanzin van één man.Maar Igor was niet achterlijk, hij kende de doctrines...
door webwerk101 | jun 27, 2022 | Jeroen van Werkhoven
De Zon Voor het eerst in mijn leven werd het schemerig om me heen. Toen ik naar de hemel keek zag ik de zon dalen aan de horizon. In mijn beleving had de zon altijd geschenen, ik vroeg me zelfs af of zij ooit over haar hoogste punt heen was gekomen. Als een stralende...
door webwerk101 | jun 13, 2022 | Avontuur, Jeroen van Werkhoven
Vrij De bloedrode zon naderde de zee. Een warme bries deed het zeil van mijn deltawing zachtjes ruisen. Mijn handen omklemden de stang en in een drafje liep ik richting de rand van de steile rotswand. Toen ik dichterbij kwam, zag ik het strand als een gele streep in...
door webwerk101 | jun 12, 2017 | Avontuur, Jeroen van Werkhoven, Waargebeurd
“Zonnebril”Ik pakte een mandje, liep door het poortje heen en daar stond ze bij de koeling. Een frêle vrouw wier blonde haarverf gedeeltelijk uitgegroeid was. De zonnebril die op haar voorhoofd stond, gleed naar beneden op haar neus. Ze hield de zonnebril...
door webwerk101 | jan 23, 2017 | Humor, Jeroen van Werkhoven
De weg was wit, en mijn voeten maakten glijdende bewegingen. Met de stang van mijn fietskarretje in mijn hand liep ik de korte straat naar beneden. De kou was ongenadig en het getik van bierflesjes tegen elkaar volgde het ritme van mijn stappen.De auto remde af voor...
Recente reacties