Bob moet de trein nog halen.

Aan het eind van het schrijven word ik ongeduldig. Als we precies om half een stoppen dan moet ik erg doorstappen om de trein te halen. Soms haast ik me niet, en dan mis ik hem net. Dan mag ik bijna een half uur wachtten op het perron. Dit vind ik vervelend. Ik zou natuurlijk een perrongelukje kunnen schrijven. Dit is een verhaaltje wat gaat over het wel en wee van de mensen op het station.

Als ik de trein wil halen dan pak ik bij de schrijfgroep mijn spullen vast in. Ik geef in mijn haast een korte groet. Ik  loop het Burger Gasthuis uit en ga links. Ik loop dan langs de vijver, ik heb echter nu geen oog voor de aalscholver en de reiger die er zitten. Ik moet door. Ik ga rechts af de Javastraat in. Ook daar heb ik weinig oog voor de mooie huizen. Aan het eind bij de friettent linksaf. Uiteraard heb ik geen tijd voor een broodje kapsalon. Aan de andere kant een kapperszaak. Dan kom ik bij de Sint -Annastraat. Hier is vaak veel verkeer. Ik moet eerst de fietsers ontwijken. Daarna goed de auto’s in de gaten houden en dan snel naar de overkant bij de Wijnhandel waar bijna nooit iets te doen is.

Ik heb medelijden met de wijnverkoper. De hele dag daar zitten en er komt bijna niemand. Je kunt ook de wijnen die je wilt kopen eerst proeven, maar ook dat heb ik nooit iemand zien doen! Rechts van deze weg zit een zaak waar tweedehands fietsen worden verkocht. Verder de straat in. En alweer een kapperszaak. En als je iets verder loopt nog een kapperszaak. Dit is de derde. En rechts zie ik de tweede zaak met tweede handsfietsen. Nu de Graafseweg over. Hier wordt het verkeer geregeld door stoplichten. Ik houd me daar altijd aan, dus hier hoef ik niet snel tussen de auto’s door te lopen. Wel versnel ik soms mijn pas om het groene licht nog net te halen.

Nu de laatste weg naar het station. Voor het autoverkeer is het eenrichtingsverkeer geworden. Fietsers mogen er wel in beide richtingen in. En aan het eind van deze weg, tot mijn verbazing de derde zaak met tweedehands fietsen. Er wordt in deze buurt schijnbaar veel gefietst en gekapt.

Ik ga rechts de weg af en dan zie ik het station. Ik zie dat ik nog ruim 2 minuten tijd heb. Dat wordt even flink doorlopen, want ik moet ook nog inchecken. Nu nog het fietspad annex looppad oversteken en dan de busbaan. Als je geen haast hebt is dat al een moeilijk punt. Ik kom er echter redelijk snel door. Al is de kans groot, dat het hier vroeg of laat een keer fout gaat. Ik ga het stationsgebouw in, en al lopende pak ik mijn OV kaart om geen tijd te verliezen. Inchecken en naar  beneden de tunnel in. Wel nog een vleugje van het pianospel meegekregen. Maar ik moet door. Als ik de tunnel uitkom staat tot mijn verbazing de trein er niet. Ik ben toch niet te laat? Neen, ik had hem dan nog moeten zien wegrijden, en ik heb nog een halve minuut.

Dan hoor ik de stationsspeaker: ‘Dames en Heren, in verband met een technisch mankement zal de stoptrein naar Deurne van twaalf uur drieënvijftig niet rijden. De eerst volgende stoptrein naar Deurne gaat om een uur drieëntwintig.’

Bob