Biebboek

Ik heb weer eens een biebboek geleend. Het verhaal begint bij bladzijde 5. Al op bladzijde 7 kom ik resten van eten tegen. Getverderrie! Op bladzijde 9 staat iets aangestreept. Daar kan ik me ook zo aan ergeren. Al ben ik toch tegelijk  nieuwsgierig naar wat iemand onderstreept heeft. Vaak zie je zelf de belangrijkheid er niet van in. Gelukkig heb ik deze bladzijde uitgelezen, zodat ik naar de volgende kan, en ik me er niet meer aan hoef te ergeren. Maar enkele bladzijdes erna is het weer mis. Als je een vloeitje zou hebben, dan kun je er met de restanten shag, vast een sigaret van maken. Iets anders, waar ik me aan erger, zijn de ezelsoren die mensen in het boek vouwen, om te weten waar ze zijn gebleven. Als ze het niet uit hun hoofd kunnen onthouden, gebruik dan in ieder geval een boekenlegger. Je kunt deze ook zelf maken van een stukje papier of een oude ansichtkaart .  We zouden die lezers een ezelsoor aan moeten naaien. Dat ze een tijdje met ezelsoren rondlopen. Als ik dan op bladzijde 15 een beestje tussen de bladzijdes vandaan zie komen, is voor mij de maat vol. Ik besluit het boek in een plastic tas te doen en af te sluiten met zwarte tape. Ik maak het wel weer los in de bibliotheek. Dan kan het beestje  zich daar vermaken met andere beestjes, uit andere boeken. De bibliotheek is eigenlijk een grote vuilnisbult. Je zou latex handschoenen aan moeten doen en een mondkapje voor. Ik walg dus van die viezigheden, maar gelukkig is mijn leeshonger groter dan de ergernis.

Bob